Niezależnie od budowy urządzeń ochronnych, potrzebnych do zabezpieczenia przed skutkami napadów z powietrza, TOPL zakładał powstawanie innych budowli, które wspólnie tworzyły kompleksowy system ochrony ludności.

Kolejnym elementem systemu ochrony ludności były kąpieliska odkażające. Urządzano je w istniejących łaźniach publicznych, budynkach z wydzielonymi pomieszczeniami z natryskami, takich jak szkoły, szpitale lub ośrodki zdrowia. Składały się one z trzech odgrodzonych części połączonych przejściami. Pierwsze pomieszczenie było rozbieralnią (zdejmowano tu skażoną odzież), w drugim przeprowadzano zabiegi sanitarno-kąpielowe, a trzecie było ubieralnią. W pobliżu kąpieliska odkażającego lokalizowano zwykle również punkt odkażania odzieży. W Nowej Hucie duże kąpielisko zlokalizowano w jednym z budynków Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Mogło z niego jednorazowo korzystać 50 osób jednej płci.

Kolejnym elementem systemu ochrony ludności były kąpieliska odkażające. Urządzano je w istniejących łaźniach publicznych, budynkach z wydzielonymi pomieszczeniami z natryskami, takich jak szkoły, szpitale lub ośrodki zdrowia. Składały się one z trzech odgrodzonych części połączonych przejściami. Pierwsze pomieszczenie było rozbieralnią (zdejmowano tu skażoną odzież), w drugim przeprowadzano zabiegi sanitarno-kąpielowe, a trzecie było ubieralnią. W pobliżu kąpieliska odkażającego lokalizowano zwykle również punkt odkażania odzieży. W Nowej Hucie duże kąpielisko zlokalizowano w jednym z budynków Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Mogło z niego jednorazowo korzystać 50 osób jednej płci.

Podstawowym środkiem alarmowania były syreny elektryczne o mocy 5 kW, uruchamiane ze stanowisk dowodzenia, w których znajdowały się centrale zdalnego uruchamiania, połączone z syrenami liniami telefonicznymi. Jako dodatkowe środki alarmowania stosowano syreny przemysłowe, ręczne, membranowe, dzwonki i gongi oraz radiofonię przewodową.

Aby zaopatrzyć mieszkańców w wodę oraz zapewnić bezpieczeństwo przeciwpożarowe, budowano studnie publiczne (znajdują się na wielu nowohuckich osiedlach i często nadal są sprawne) i zbiorniki przeciwpożarowe (zachował się plan z lokalizacją otwartego zbiornika przeciwpożarowego na osiedlu D-2 – Kolorowe – ale inwestycji tej nie zrealizowano).